Mindfulness

¿Qué es Mindfulness?, ¿De dónde proviene?, ¿Cuáles son sus fundamentos?, ¿Cómo se practica?, ¿Qué tipos de prácticas de mindfulness existen?

¿Qué es Mindfulness?
Mindfulness, lo podemos traducir como Atención plena o Conciencia Plena. Se trata de vivir el presente, momento a momento, observando aquello que está aconteciendo en nosotrxs o en nuestro alrededor en aquel preciso instante. De este modo, cuando somos conscientes de aquello que estamos haciendo, pensando o sintiendo, estamos practicando Atención Plena. Mindfulness es una capacidad humana básica y por lo tanto universal, se trata de la autoconciencia.

¿De dónde proviene?
Mindfulness proviene de la meditación tradicional budista, y aunque es una práctica milenaria, empezó a extenderse en occidente a principios del s.XX. Jon Kabat-Zinn, Profesor de la Universidad de Massachussets, en 1979 impulsó un programa de reducción del estrés basado en Mindfulness en dicha universidad. Y a partir de ese momento, la investigación científica respecto a sus numerosos beneficios ha ido creciendo y ampliándose.

¿Cuáles son sus fundamentos?

Ser consciente: prestar atención plenamente al momento presente, tener consciencia de lo que está pasando en la mente, lo que captan nuestros sentidos, nuestras emociones y sensaciones físicas.
Observar: no hay que intentar cambiar nada, solamente prestar atención.
Aceptar: se trata de reconocer lo que se va observando. Consiste en no poner resistencia, observando todo aquello que va apareciendo en nuestra mente sin quererlo cambiar, aunque sean pensamientos, emociones o sensaciones que nos generen rechazo o malestar.
No juzgar: no realizar una valoración ni tener reacciones positivas ni negativas de aquello que estamos observando.
Experimentar: tener actitud curiosa, mente abierta
Compasión: actitud de bondad y amabilidad hacia aquello que estamos observando.
Soltar: dejar ir sin querer retener. Todo es impermanente, tiene un inicio, una duración y un final. Es importante no aferrarse a aquello que está sucediendo.
Paciencia: hay que entender que no podemos forzar y que todo tiene su periodo de aprendizaje y una evolución, por lo tanto, las cosas suceden cuando tienen que suceder.
Confiar: creer en unx mismx, en los conocimientos, sentimientos e intuiciones que tenemos.

¿Cómo se practica?

Para practicar mindfulness no se necesita una posición corporal concreta, de hecho, el objetivo, es incorporarlo en la vida cotidiana viviendo momento a momento en el presente. Consiste en centrar la atención en el momento que se está viviendo y dejar fluir los pensamientos, sensaciones y emociones sin poner resistencia ni juzgar, simplemente observando como aparecen y al cabo de un rato desaparecen y volver a centrar nuestra consciencia en el foco de la atención.

¿Qué tipos de prácticas de mindfulness existen?

Existen dos tipos, la formal o informal. La practica formal consiste en realizar ejercicios guiados de meditación mindfulness para ejercitar esta habilidad. Para ello se requiere un espacio y tiempo para dedicar a la práctica.
La practica informal se trata de tener en cuenta la filosofía mindfulness y vivir momento a momento, así que se puede practicar haciendo cualquier tipo de actividad de la vida cotidiana.

 

Mindfulness – Atenció Plena

Què és Mindfulness?, D’on prové?, Quins són els seus fonaments?, Com es practica?, Quins tipus de pràctiques de mindfulness existeixen?

Què és Mindfulness?
Mindfulness, ho podem traduir com a Atenció plena o Consciència plena. Es tracta de viure el present, moment a moment, observant allò que està esdevenint en nosotres o en el nostre voltant en aquell precís instant. D’aquesta manera, quan som conscients d’allò que estem fent, pensant o sentint, estem practicant Atenció plena. Mindfulness és una capacitat humana bàsica i per tant universal, es tracta de l’autoconsciència.

D’on prové?
Mindfulness prové de la meditació tradicional budista, i encara que és una pràctica mil·lenària, va començar a estendre’s en occident a principis del s.XX. Jon Kabat-Zinn, Professor de la Universitat de Massachussets, al 1979 va impulsar un programa de reducció de l’estrès basat en Mindfulness en aquesta universitat. I a partir d’aquest moment, la recerca científica respecte als seus nombrosos beneficis ha anat creixent i ampliant-se.

Quins són els seus fonaments?
Ser conscient: observar plenament al moment present, tenir consciència del que està passant a la ment, a allò que capten els nostres sentits, emocions i sensacions físiques.
Observar: no cal intentar canviar res, només observar.
Acceptar: es tracta de reconèixer el que es va observant. Consisteix a no posar resistència, detectant tot allò que va apareixent en la nostra ment sense voler-ho canviar, encara que siguin pensaments, emocions o sensacions que ens generin rebuig o malestar.
No jutjar: no realitzar una valoració ni tenir reaccions positives ni negatives d’allò que estem observant.
Experimentar: tenir actitud curiosa, ment oberta.
Compassió: actitud de bondat i amabilitat cap a allò que estem observant.
Deixar anar: no voler retenir. Tot és impermanent, té un inici, una durada i un final. És important no aferrar-se a allò que està succeint.
Paciència: cal entendre que no podem forçar i que tot té el seu període d’aprenentatge i una evolució, per tant, les coses succeeixen quan han de succeir.
Confiar: creure en un/a mateix/a, en els coneixements, sentiments i intuïcions que tenim.

Com es practica?

Per a practicar mindfulness no es necessita una posició corporal concreta, de fet, l’objectiu, és incorporar-lo en la vida quotidiana vivint moment a moment en el present. Consisteix a centrar l’atenció en el moment que s’està vivint i deixar fluir els pensaments, sensacions i emocions sense posar resistència ni jutjar, simplement observant com apareixen i al cap d’una estona desapareixen i tornar a centrar la nostra consciència en el focus de l’atenció.

Quins tipus de pràctiques de mindfulness existeixen?

Existeixen dos tipus, la formal o informal. La pràctica formal consisteix a realitzar exercicis guiats de meditació mindfulness per a exercitar aquesta habilitat. Per a això es requereix un espai i temps per a dedicar a la pràctica.
La pràctica informal es tracta de tenir en compte la filosofia mindfulness i viure moment a moment, així que es pot practicar fent qualsevol mena d’activitat de la vida quotidiana.